Emekli olduktan sonra çiftçilik ile uğraşan Şevket Kocakulak, Ormana'da atalarından kalan üzüm bağlarında 4-5 asırlık çavuş üzümü, dimrit, areli, ve Antalya'nın mor üzümü gibi çeşitler olduğunu söyledi. Emekli olduktan sonra hobi olarak bağcılık yapmak istediğini anlatan 70 yaşındaki Kocakulak, “Dedemden kalan üzüm bağlarımız vardı. Bu bağcılığı yeniden yaşatmak için emek vermeye başladım. Eşim ile birlikte emekliyim. Bu bağcılığı geliştirmeye çalışıyorum. Atalarımızdan kalan asırlık üzüm çeşitlerinin yetiştirilmesinin devamı için çocuklarıma bırakmak istiyorum. Bazı kişilere de bu işin nasıl olacağını göstermeye çalışıyorum” dedi.
Ormana'nın hem üzümünün hem de pekmezinin meşhur olduğunu dikkat çeken Kocakulak, “Ormana'nın areli, dimrit, çavuş üzümü meşhurdur. Bağımın içinde de bu çeşit üzümler mevcuttur. Dedemden atamdan kalan tevekleri zamanla yaşlanan tevekleri yatırıyoruz. Gençleştiriyoruz. Yeniden üretime geçiriyoruz. Areli, dimrit ve çavuş üzümümleri bu yörenin üzümleridir. Bunu herkes bilir. Areli, dimrit ve çavuş üzümleri denince halk bilir. Bu cinslerin hem üzümü, hem de pekmezi meşhurdur. Bu üzümler nedeni ile Ormana'da 50 yıldır festival düzenlenmektedir. Herkes festivalimize gelir üzümlerimizi yer” diye konuştu.
Dimrit üzümünün çok tatlı ve ince kabuklu pekmez üzümü olduğunu söyleyen Kocakulak. “Normal ziraat üzümlerinden 15 kilodan bir kilo pekmez olurken, dimrit üzümümüz 7 kilodan bir kilo gram pekmez verir. Ereğli üzümü keza öyledir. Bundan da sucuk ve pekmez yaparız. Müşterisi her zaman hazırdır. Burada eskiden bağcılık çok meşhurdu. Zamanla Ormanalıların bir çoğu İstanbul ve Antalya'ya göç etmiş gitmiş. Eskiden herkes bağında otururdu, bağ bozumuna kadar üzümleri beklerdi. Kuşlardan korurdu. Fakat şu anda eski bağcılık yok. Ben şu anda bağımda bulunan üzüm teveklerinin üzerine naylon çektim. Kuştan, yağmurdan, çiğden etkileniyor. Çareyi bunda buldum. Yoksa üzümler ince kabuklu olduğu için kuşların hakkından gelemiyorsun. Bunlara çocuk bakar gibi bakıyorum” diye konuştu.
Kaynak: İHA
