Türkoğlu ilçesinde yaşayan 38 yaşındaki Havva Kocalar, ilçedeki, aile destek merkezinde yaptığı takılar ve ürünlerle birlikte depremin acısını unutmaya çalışıyor. Kocalar, "Çok çaresiz günler yaşadık. O çaresizliği sizlere anlatamam.
Çaresizlik diye bir kelime duymuştuk ama o çaresizliği yaşayarak öğrenmek daha acı" dedi.
Kıyameti yaşadık diyen Kocalar, "Ben bir depremzedeyim. Maalesef ki kıyameti yaşadık. Ben giriş kattaydım. Evimiz müstakildi. Ev sahibimiz yukarı kattaydı, Biz alt kattaydık. Deprem anında eşim ve kızım dışarıya çıktı ama ben enkaz altında kaldım. Ben o an zannettim kıyamet koptu. Beton benim üzerime düşmüş. Kendime geldiğimde balkon üzerimdeydi. Kaburgalarım kırılmış. Belimde, kafamda ve bacaklarımda hasar oluştu .Benim hastane sürecim Kayseri'de devam etti. 21 gün orada kaldıktan sonra beni İstanbul'a gönderdiler.
Orada tedavimi gördüm ve memlekete geldim. Burada evlerimiz olmadığı için konteyner verdiler ve orada yaşamaya başladık. Hayatımızı bir şekilde devam ettirmek zorundayız. Rabbim bir daha yaşatmasın" dedi.
Kocalar, "Burada çeşitli kurslar var buralara geldik bizimle ilgilenen hocalarımız var. Onların desteği ile yeni bir hayata başladık. Çok kötü günler yaşadık. Çok çaresiz günleri yaşadık. O çaresizliği sizlere anlatamam ben. Çaresizlik diye bir kelime duymuştuk ama o çaresizliği yaşayarak öğrenmek daha acı. Kurslara gelmek bizlere moral ve motivasyon oluyor.
Daha önce örgü kursundaydım şimdi takı kursundayım. Hem kendimize katkı sunuyoruz hem de evimizin ekonomisine katkıda bulunuyoruz. Burada motive oluyoruz o anı unutmaya çalışıyoruz, kafamızı dağıtmaya çalışıyoruz. Buranın bize çok katkısı oluyor. Maddi manevi yönden rahatlıyoruz. Evde kalmış olsak sürekli o anı düşüp üzüleceğiz. Psikolojik olarak zaten çöküşteydik Ama burası bizi hayata bağladı" ifadesini kullandı.
